قال‌اللَّه الحکیم فی کتابه: «ألم تر کیف ضرب
اللَّه مثلا کلمة طیّبة کشجرة طیّبة اصلها ثابت و فرعها فی السّماء. تؤتی
اکلها کلّ حین باذن ربّها و یضرب اللَّه الامثال للنّاس لعلّهم
یتذکّرون.»(۱)
مجلس باعظمتی است. و از این باعظمت‌تر، میلیونها دلی است
که در سراسر کشور، بلکه در اکناف عالم در این روزها به یاد امام بزرگوار ما
میتپد. و این‌همه، حاکی از عظمت آن شخصیتی است که به توفیق الهی، توانست
به یک ملت عظمت ببخشد، بلکه توانست به امت اسلامی عظمت بدهد.
خداوند
متعال کلمه‌ی طیبه را به درخت پاکیزه و بارور تشبیه کرده است؛ ریشه‌ها در
زمین استوار و شاخ و برگ آن در فضا پراکنده است و به تناسب موقعیت و
انتظار، میوه‌ی خود را به مشتاقان میدهد: «تؤتی أکلها کلّ حین باذن ربّها».
کلمه‌ی طیبه، هر آن فکری است که در دل یک انسان بزرگ و الهی بروید و منشأ
برکات برای مردم بشود؛ هر آن عملی است که از جوارح یک انسان صالح سر بزند و
برای هدایت بشر و رشد عالم انسانیت دارای برکات باشد. همچنین کلمه‌ی طیبه،
آن انسانی است که این اندیشه‌ی نیکو یا این عمل صالح در وجود او متحقق شده
است و در او بروز و نمود پیدا میکند. بعد از این آیه، خداوند متعال
میفرماید: «یثبّت اللَّه الّذین امنوا بالقول الثّابت فی الحیوة الدّنیا و
فی الاخرة»(۲). آن قول ثابت موجب میشود که قائل به آن قول هم، ثبات و دوام
پیدا کند. کلمه‌ی طیبه، هم قول است، هم آن قائل است؛ هم فکر است، هم آن
چیزی است که زائیده‌ی از آن فکر است؛ هم آن شخصیت انسانیِ برگزیده‌ای است
که این فکر و عمل به او قائم است.
این جور است که شما می‌بینید امام
بزرگوار ما هر روز گوئی زنده‌تر میشود؛ در فضای جامعه‌ی ما و در فضای
بین‌الملل اسلامی، روزبه‌روز امام بزرگوار برجسته‌تر و فکر او و راه او
فهمیده‌تر و ملموستر میشود. آن چیزی که این دوام را، این استمرار وجود را،
این برکات را پدید آورده است، چیست؟ آن، ایمان مخلصانه و عمل صادقانه است.
امام
بزرگوار ما مصداق این آیه‌ی شریفه بود که «انّ الّذین امنوا و عملوا
الصّالحات سیجعل لهم الرّحمن ودّا»(۳)؛ هدف او، هدف الهی؛ رفتار او، رفتار
ایمانی؛ و عمل او، عمل صالح. این است که در فضای ذهنیت جامعه‌ی اسلامی،
برای چنین موجودی میماند و میرائی ندارد؛ مثل سلسله‌ی انبیاء الهی و اولیاء
الهی که جسمشان از مردم غایب شد، اما حقیقتشان و هویتشان زنده است.۱۳۸۶/۰۳/۱۴
تُؤتی أُکُلَها کُلَّ حینٍ بِإِذنِ رَبِّها ۗ وَیَضرِبُ اللَّهُ الأَمثالَ لِلنّاسِ لَعَلَّهُم یَتَذَکَّرونَ
ترجمه:
هر زمان میوه خود را به اذن پروردگارش میدهد. و خداوند برای مردم مثلها می‌زند، شاید متذکّر شوند (و پند گیرند)!
أَلَم تَرَ کَیفَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا کَلِمَةً طَیِّبَةً کَشَجَرَةٍ طَیِّبَةٍ أَصلُها ثابِتٌ وَفَرعُها فِی السَّماءِ
ترجمه:
آیا ندیدی چگونه خداوند «کلمه طیبه» (و گفتار پاکیزه) را به درخت پاکیزه‌ای تشبیه کرده که ریشه آن (در زمین) ثابت، و شاخه آن در آسمان است؟!
یُثَبِّتُ اللَّهُ الَّذینَ آمَنوا بِالقَولِ الثّابِتِ فِی الحَیاةِ الدُّنیا وَفِی الآخِرَةِ ۖ وَیُضِلُّ اللَّهُ الظّالِمینَ ۚ وَیَفعَلُ اللَّهُ ما یَشاءُ
ترجمه:
خداوند کسانی را که ایمان آوردند، به خاطر گفتار و اعتقاد ثابتشان، استوار می‌دارد؛ هم در این جهان، و هم در سرای دیگر! و ستمگران را گمراه می‌سازد، (و لطف خود را از آنها برمی‌گیرد)؛ خداوند هر کار را بخواهد (و مصلحت بداند) انجام میدهد!
إِنَّ الَّذینَ آمَنوا وَعَمِلُوا الصّالِحاتِ سَیَجعَلُ لَهُمُ الرَّحمٰنُ وُدًّا
ترجمه:
مسلّماً کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده‌اند، خداوند رحمان محبّتی برای آنان در دلها قرار میدهد!
ملموس شدن آیات الهی در انقلاب اسلامی
